εφεόρτιος

ἐφεόρτιος, -ον (Α)

γιορταστικός, γιορτινός, χαρμόσυνος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + ἑόρτιος (< ἑορτή), πρβλ. μεθ-εόρτιος].